onsportieve Chrono Genk
Als training voor het komende Europees kampioenschap besloten we de 7e race om het chrono kampioenschap op Genk mee te rijden. Jorrit, die de vorige keer al bij de top zat maakte het kompleet met een simpele overwinning. Ikzelf had de vorige keer in Spa-francorchamps pech en had dus heel wat goed te maken! De chrono staat er om bekend dat er ruw een onsportief gereden word, zo ook deze race........
Training donderdag: donderdag middag na school besloten we nog heel even een paar testesessies te rijden. Om alles goed in orde te hebben voor de officiele trainingen op de vrijdag. Er waren al enkele concurenten aan het trainen. Mijn tijden waren goed en we zaten goed bij de top. Verder besloten we niet al te veel meer te proberen. De volgende dag hadden we eigenlijk pas echt goed vergelijk.
Vrijdag: De trainingen waren door de vele rijders opgedeeld in groepen, in het totaal hadden we 7 trainingen van een kwartier om de juiste afstelling van motor en kart te vinden. De 1e training ging goed, we al een goede basis voor de rest van de dag. Mijn tijden waren redelijk snel, we kwamen nog enkele tienden tekort maar het kart lag goed op de weg dus we hadden er vertrouwen in. De volgende training werden alleen maar beter. We zaten nu echt bij de top en reden zelfs in de 3e training de beste tijd. Daarna hadden we wat problemen met de motor, deze liep niet goed op het rechte stuk. Na wat afstelwerk hadden we ook dit onder controle. Er waren hierdoor wel kostbare trainingen verknoeid. Op het einde van de dag hadden we nog 1 training, het was echter al wat afgekoeld en de tijden waren dus slechter dan voorheen maar we zaten wel weer bij de beste van de groep.
1e vrije training zaterdag: We hadden de vrijdag geen nieuwe banden gelegd. Daarom besloten we dit in de 1e training te doen om de perfecte afstelling voor de kwalificatie te vinden. In de eerste paar ronden was ik gelijk boven in het veld van 35 man te vinden. Ik kwam met een 4e tijd de pits in om de bandendruk te controleren. De Baan werd echter steeds sneller, mijn tijd werd door diverse rijders verbeterd. Met nog 1 ronde te gaan ging ik de pitsstraat uit. Ik had dus nog maar 1 rondje om een goede tijd op het scorebord te zetten. Ondanks dat mijn banden nog niet helemaal warm zijn was mijn tijd die ronde nog goed voor een 13e positie. Ik voelde dat er nog meer in zat, dus op naar de tijdtraining.
Kwalificatie: We besloten om als een van de laatste de pitsstraat uit te gaan om zo een vrijde ronde te krijgen. Na een ronde of 3 reed ik me vast op een andere rijder die ietjes trager was dan ik maar inhale kon niet. Ik heb een rondje rustig gereden en ben achter een andere snelle rijder aan gegaan. Na 1 snelle ronde had ik een redelijke tijd op de klok maar ik wist dat het niet genoeg was. Ik besloot weer mijn banden af te laten koelen en kon in de allerlaatste ronde in de slipstream bij Beutels rijden. Dit leverde op het laatste moment nog een redelijke positie op. Met een tijd van 57.31 stond ik op een 10e startplek. Ik kwam 0.15 sec tekort op plek 2. Mike Joossens reed overduidelijk naar de pole.
Race 1: Weer aan de buitenkant starten dus net als de afgelopen BK, maar toch door een top start en een slapende Roy Curfs op P9 ging ik gelijk naar binnen en pakte zo P9. Curfs was jammer genoeg nog steeds aan het slapen en reed zomaar vol achterin bij mij waardoor ik spinde en van de baan raakte. P35 dus. Maar hierbij liet ik het niet zitten. Na een paar goede inhaalacties kwam ik nog op een 21e plek. De top 10 zou ik de 2e race dus makkelijk te halen zijn.
Race 2: en dat gebeurde ook! Met de start besloot ik niet te veel risico's te nemen en mijn positie te houden. Bij de chrono is het bekend dat de start, net als de rest van de race altijd een duwpartij is. De inhaalrace kon dus weer beginnen. En ook dit gebeurde. De een na de anders moest er aan geloven. Na een ronde of 6 kreeg ik de kopgroep in zicht. Alleen Mike Joossens was ervandoor gegaan, de rest was een grote groep. Eenmaal aangekomen bij de voorste groep lag ik op een 9e plek. Voor het ingaan van de 180 graden bocht voor het opgaan van de Europalaan wilde iemand mij uitremmen. Ik gaf hem de ruimte om zo snel mogelijk weer te gaan aanvallen. Sven Grimmeld wilde met zijn stomme actie hier gebruik van maken en kwam hard tegen mij aan gereden. Hier door kwam ik op het vuile gedeelte en verloor heel veel plekken. Deze race eindigde ik dus weer op een slechte 20e positie.
Race 3: de 1e twee manches bij elkaar opgeteld kwam ik op een 19e start positie. Maar weer de pech dat Curfs achter mij moest starten. En jawel hoor! Weer was deze zo vriendelijk mij achterop te rijden waar door ik in het gedrang kwam! Met als resultaat dat mijn stuurstang helemaal krom was. Het kart stuurde hierdoor heel zwaar, maar ik besloot de hoop niet op te geven. Ondanks de kromme stuurstang heb ik nog veel rijders kunnen inhalen. Met aanremmen van de eerste bocht remde ik veel later dan de rijder voor me, Grimmeld, de bocht erna was deze ook traag en ik rij hem binnendoor voorbij. Maar ook nu een domme actie, hij stuurde met opzet tegen mij aan de as was krom. Einde race dus voor mij.
Weer een weekend om snel te vergeten. Maar de snelheid zat er goed in en we konden mee met de kop. Dit belooft wat voor het EK dat over 2 weken in Genk word gehouden! Wat betreft de chrono races zal dit de laatste zijn voor dit jaar. Er werd ruw gereden en de organisatie liet veel te wensen over. Voor de races werd er wel gewaarschuwd maar van deze dreigementen kwam niets terecht.
Op naar het EK in Genk! Waar zich voor de seniors al 65 rijders hebben ingeschreven.
Yard Pex
