moeizaam 3e Belgisch kampioenschap Spa-Francorchamps

Een jaar geleden, 3e BK 2006 te Spa wist ik op mijn naam de schrijven in de klasse rotax max. Na een overwinning vorige race in Mariembourg wilde ik deze lijn voortzetten. Maar tijdens een training heb ik een ribblesure opgelopen. Na 2 weken rust heb ik in Wackersdorf enkele ronden gereden, maar de pijn kwam terug. Ik besloot weer te rusten om toch nog aan deze race deel te nemen.

Donderdag: 's morgens ben ik mijn nieuwe, op maat gemaakte bodyprotector op gaan halen in Antwerpen. Omdat we nog niet konden trainen in Francorchamps zijn we pas na de middag afgereist naar het circuit. We hebben nog enkele rondjes over de grote Formule 1 baan gefietst en toen op tijd rusten voor vrijdag.

Vrijdag:: Tot 12 uur konden we vrij trainen. Ik besloot de eerste training rustig aan te doen om et kijken hoe het met mijn ribben ging. Al snel merkte ik dat het niet ging en het een heel zwaar weekend zou gaan worden.........
Ik heb daarna nog even in het kart van Jos gereden om te kijken of een grotere stoel minder pijn deed. Het was iets beter maar de trainingssessies in de namiddag heb ik niet meer gereden om mijn ribben nog enigzins te sparen voor de race. Na alle trainingen ben ik samen met onze vaste top-kok Jan naar een doktor gegaan. Deze heeft mij 4 spuiten tussen de ribben gezet. Hiermee hoopte ik die plek te verdoven.

Zaterdag:

Vrije training: We gingen om wat in het ritme te komen met gebruikte banden de training in. Ondankt de verdovingen voelde ik nog veel pijn en kon ik geen snelle tijden draien. Na 7 rondjes ben ik pitstraat in gereden om nieuwe banden te monteren. Dit ging ook erg moeizaam. Doordat we een stoel erin hadden gezet die 2 maten groter was(om de klappen beter op te vangen) en hem iets rechter op hadden gezet dan normaal was het erg moeilijk om het kart de baas te blijven. Er was namelijk al flink wat rubber gekomen wat het natuurlijk niet gemakkelijker maakt.

tijdrijden: Het was nog warmer geworden, de temperatuur liep op tot 30 graden. Dit maakte alles nog zwaarder. Ik ging als een van de eerste de baan op om een snelle ronde te zetten. Ik kon met veel moeite een tijd van 41.7 draien. Goed voor een 11e startplek. Hier was ik zelf nog wel tevreden mee. Doordat ik zoveel pijn onder het rijden had kon ik niet hard de bocht in en kon op tijd weer op het gas. Ik wist dat er niet heel veel meer in zat.

1e serie: De start verliep geweldig! Ik maakte een superstart en kwam in de kopgroep op een 5e positie te liggen. De eerste 3 ronden kon ik volgend maar de pijn aan mijn ribben werd steeds erger en 3 ronden later moest ik Nicholas de Zutter en Denis Donkervoort voor laten gaan. Met nog 5 ronden te gaan zakte ik steeds verder af en kwam ik op een 8e plek over de finish.

Zondag:

Warm up: We reden toch de warm-up mee om nog even de juiste setting voor de finales te vinden. De eerste paar rondjes kon ik het temp van de snelste goed volgen. Maar hoe langer het duurde hoe trager ik ging. De pijn aan de ribben werd met de ronde erger. Het dus een lastige laatste serie gaan worden.

2e serie: De start verliep weer heel erg goed. Ik wist weer 1 voledige rij voorbij te rijden. Heel lang op een 6e plek gereden. Maar met nog 6 ronden te gaan werd de pijn zo erg dat mijn rondetijden slechter werden. Donkervoort was de eerste die voorbij kwam. Enkele ronden later heb ik teamgenoot Carlo de ruimte gegeven om voorbij te steken, deze was immers toch veel sneller. Ik kwam wederom als 8e over de eindstreep. Maar de pijn aan de ribben was zo erg geworden dat de pre-finale van 23 ronden heel moeilijk zou gaan worden.

Pre-Finale: Ik mocht door mijn twee 8e plaaten in de series als 7e de finale beginnen. Mijn start was wederom erg goed, maar voor mij kwam De Zutter slecht weg. Ik probeerde hem te onwijken, maar aan de andere kant moest Donkervoort ook iemand ontwijken en kwam naar binnen. Hierdoor kon ik geen kant meer op en reed over De Zutter, met als gevolg een bloauwe elleboog en een kromme stuurstang. Dit betekende einde race.

Finale: Ondanks alles heb ik toch de finale meegereden. Ik moest als allerlaatste vertrekken. Voor mij stond wederom Nicholas de Zutter die deze keer wel goed startte. De snelheid zat er in het begin goed in. Ik kon samen met de Zutter naar voor rijden. Al snel klom ik op na een 6e positie. Het was nu aftellen, de series die 14 ronden duurde waren natuurlijk iets makkelijker uit te rijden dan de finale van 23 ronden. Ondankt alle pijn heb ik toch doorgereden en waren de tijden niet eens zo slecht, mijn snelste tijd was 41.5 en de kop draaide 41.2. Ik wist met veel pijn en moeite als 7e over de eindstreep te komen. Hiermee was ik tevreden.

Mijn positie in het kampioenschap is hier natuurlijk niet beter op geworden. Het zal moeilijk worden om de achterstand nog in te halen. De volgende race om het Belgisch Kampioenschap zal in Genk zijn. Tot die tijd kan ik niet rijden vanwege mijn ribben.

Yard Pex